Üzülmedik biz ilk
defa;
Gerçi biliyorduk bu günün geleceğini (geleceğimizi). Adım adım beraber yaklaştık biz bu yola.
Söylenecekler tek tek söylenirken daha da yaklaşılıyordu
sona.
Sen hazırlığını yapıyordun içten içe.
Doğruya daha önceleride başına gelmiştim tüm bunlar . Sanki
karda kalan ize tekrar tekrar basıyorduk beraber.
Dilinin söylemleri ;
ama ben daha ilk başta söylemiştimdimler ,
zaten bizden olmazdılar,
elek asmacalar...
Hepsi vicdan rahatlatma...
Ön yargıların aslında bizi en çok yargıladı
Olabilirdi belki ama , olmazdı da aynı zamanda, Olasılıksızdı
birazda...
Doğru ya!
Bir kalbe girmek için önce . İçerdekinin çıkması gerekirdi
ya!
Sen çıktı desende belli ki oturmuş kalmış tam ortada...
içine oturmuş birazda...
Sende haklısın O
oradayken hala, bende gelirsem yanına, ihanetin en büyüğü olur ya anılarına.
Vazgeçtim artık zorlamaktan aklımda kalan tek bir soruyla;
“Söylesene intikanını benden aldığın kişi , ben kadar
sevmişmiydi seni?”
Sevgi belli bir insana bağlılık değil, başlı başına bir
tutumdu oysa.
Tesadüf karşılaştık seninle, Sen seversin tesdüfleri. Plansız
yaşamak ansız kayboluşlar tam sana göre.
Kim bilir belki yine çıkarım tasadüfen başka bir şekilde karşına...
Sen
Reviewed by Nazliay
on
Çarşamba, Mart 18, 2015
Rating:
Hiç yorum yok: