Tahirin Seyir Defteri 1. GÜN. Zombilerin şafağı

Mübarek ramazan ayı,5. Gün.  işler tüm gün  sakinken iftara 20 kala alabildiğine yoğun. Herkesin yemeği  ve sıcak iftar vaktine 5 kala hazır olmalı. Geç kaldımı sinirler tepede. Ne hoş görü ne paylaşma,herkes boğaz derdinde.

Bize ise iftar hep 1 saat gecikmeli, çaylarını da hele bir içsinler. Sonra biz açalım iftarı.

Sahurun yeri ayrıdır bende, büyük aile ortamında yetişmenin bir etkeni sanırım. İlla kalkılacak ve hep beraber yenip içilecek.

Bu ramazan maalesef mümkün değil. Yalnızlık tavan yapmış bu sene. 
Neyse efem gelenek bozulmasın diye uyumuyorum. Yemek yenir ve ezan sonrası uyu mis gibi. Günlük toplam 5 saat. Geri kalan süre ayakta, açken milleti doyurma çabası...

2 gündür uyanık kaldığım halde yemeği unutur oldum. Düşünceler debi derya. Saate bakıp suyu zor içiyor ve yatıyorum uyku kaçıyor...

Anlaşılan yine saf bir hayalin acısını çekiyorum. Kalp sızısı, uykusuzluk, zombilerin şafağı oluyor benle imsak vakti.

Bu sefer çok istediğim. Gerçi neyi istesem elimden alındı. Çok isteyince daha çabuk alınması da gayet normal.

Benim hayatım 2 şekilde geçer hep. 2 tanede lanetim vardır. 

Kim ah ettiyse artık gözü çıksın!

1)Baş, kendinden vererek.  huydur bende çok önemserim insanları, Hiç gözüm yok kimsenin hiç bir şeyinde.

2)Çok istediğim şeylerin  olmadığını izleyerek.

İkincisi mazoşistçe.

Ben Severim onlar sevmez hiç.

Nerede pahalı gücümün yetmeyeceği bir hobi var anında bulurum. Başlarım tamamlayamam.

Nerede beni istemeyen bir kız görürüm kesin bağlanırım. Uğraşır dururum.

Lanet: 1 Birine ne zaman hoşmuş desem niyetlensem kesin kısmetini açarım. 
Ama olsun mutlu olsunlar da.

Lanet 2: Hediye.

Hediyeden lanet mi olur demeyin oluyor işte...

Söyle ki;
 ne zaman birine hediye alsam ayrıldım. 
Ne zaman almaya niyetlensem soğukluk girdi araya.

Olsun ben çizgimi bozmam!

Saat 18 :00 oluyor içim yanıyor, su içemem. 
Niyetliyim.

Saat  3 :00 oluyor içim yanıyor, sevmiştim diyemem.

Niyetliyim!

Bu sabah çalar saat çalsın diye bekledim 20 dk, 5 dk giyin çık, atla direksiyona!  
Direksiyondayım
sabahın körü, 
bir ben varım. 

Zaten küçük asyalı modeli gözlerim şişmiş asyalı gözü  modunda.

 Ha uyudum ha uyuyacağım.
 Cam açılır, uyku kaçsın!

serin serin yalamaya başlar rüzgar yüzü...

Ama yetmez uykuyu açmaya..

Teyp de açılır.

Bir kadın konuşuyordur. 

Derken şarkı başlar yavaştan.

Aman Allahım bu melodi?tanıyorum bir yerden ama nereden?

Sanatçı söylemeye başlar. O andan dang eder kafana!

Yılllar yıllar öncesi. Daha ilk okul talebesiyken babam  katlı müzik seti almıştı, yanında bir kaset vardı demo gibi 4 parçalık,
hemide orijinal! 
Oradaki şarkılardan biri bu şarkıda çalan.

O zamanki halim geldi gözümün önüne. Sonra kardeşim.

Sahi!  deli gibi dans ederdik bu şarkıda, umursamazca, sehpanın etrafında döne döne.

Çok sevdiğim yegane eşyalardan biriydi o set.

Okuldan gelir gelmez üstümüzü bile çıkarmadan açar deli gibi dans ettiğimizi hatırlarım.

Düşüncelere daldım.

 Gereksiz ayrıntılar gelmeye başladı aklıma.

Babam o seti kardeşinin hacizli evini kurtarmak için satmıştı.4000 liraya . Eski parayla ha yeni değil. 

Nereden mi hatırlıyorum.
 Önlük üstü mavi siyah kazağımla o setin yanındaydım her okul dönüşü de ondan.

Ne zor gelmişti ayrılmak.

Satıldıktan sonraki zamanlarda  pek mutlu bir çocukta olmadım ben.

Taki seni tanıyana kadar, 2011 de yemek sektörüne başladığımdan beri bir dolu sıkıntı ve aşk acısı çektim. Hep /tek destek olan sendin.

Bu kadar dert sıkıntının beni sana getirdiğini fatkettiğim de çok geçti.
olan olmuştu.

 Söylemek gerekti ama söylememeliydim.
 Söyledim.

İstemedin. 

Bir kez daha söyledim.

Yine istemedin.

Düşüyorum da şimdi;

Ayrılmak yine zor geliyor bu gün çok sevdiklerinden.

Hep zor gelirmiş zaten sevdiklerinden.

Hep Bir Dünyadan vazgeçiş.